سلام به وبلاگ ما خوش آمدید

من محمد ، و من لمیاهستم  

 ما  قصد دارم اینجا یک وبلاگ زیبا براتون درست کنیم

 امیدواریم دقایق خوبی را در این وبلاگ سپری کنید 

 و هم چنین آرزو داریم از مطالب وبلاگ ما  خوشتون بیاد

منتظر نظرات پر مهرتون هستیم

 راستی ما رو با عنوان وبمون لینک کنید

و بگید که ما با چه نامی لینکتون کنیم

که نکنه نامردی اشکاتو ببینه و بهت بخنده؟

گفتم اگه بارون نیومد چی؟

گفتی اگه چشمای قشنگ تو بباره آسمون گریش میگیره

گفتم یه خواهش دارم وقتی آسمون چشمام خواست بباره تنهام نذار

گفتی به چشم

حالا امروز من دارم گریه میکنم اما آسمون نمی باره

تو هم اون دور ایستادی و داری بهم میخندی...

به افتخار درخت نه بخاطر میوش به خاطر سایش!

به افتخار دیوار نه بخاطر بلندیش بخاطر اینکه هیچوقت پشت آدمو خالی نمیکنه!

به افتخار دریا نه بخاطر بزرگیش بخاطر یک رنگیش!

به افتخار همه اونایی که دوستشون داریم و نمیدونن

دوستمون دارن و نمیدونیم!

به افتخار کرم خاکی نه بخاطر کرم بودنش بخاطر خاکی بودنش!

به افتخار پل عابر پیاده که هم مردها از روش رد میشن هم نامردها!

به افتخار برف که هم روش سفیده هم توش!

به افتخار روذخانه که توش سنگهای بزرگ هوای سنگهای کوچیک رو دارن!

به افتخار گاو که نمیگه من میگه ما!

به افتخار اونی که همیشه راستشو میگه!

به افتخار بیل که که هرچی بیشتر بره تو خاک براق تر میشه!

به افتخار تابلوی ورود ممنوع که یک تنه یک اتوبان رو حریفه!

به افتخار عقرب که به خواری تن نمیده!

(عقرب وقتی میره تو آتیش با نیشش خودشو میکشه که کسی ناله هاشو نشنوه)

به افتخار سرنوشت که نمیشه اونو از سر نوشت!!!

استادى از شاگردانش پرسید:
چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟
چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟

شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت:
چون در آن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از دست می‌دهیم

استاد پرسید: این که آرامشمان را از دست می‌دهیم درست است امّا چرا با وجودى که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می‌زنیم؟
آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامى که خشمگین هستیم داد می‌زنیم؟

شاگردان هر کدام جواب‌هایى دادند امّا پاسخ‌هاى هیچکدام استاد را راضى نکرد.
سرانجام او چنین توضیح داد:
هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد.
آن‌ها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند.
هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آن‌ها باید صدایشان را بلندتر کنند

سپس استاد پرسید:
هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى می‌افتد؟
آن‌ها سر هم داد نمی‌زنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت می‌کنند. چرا؟
چون قلب‌هایشان خیلى به هم نزدیک است.
فاصله قلب‌هاشان بسیار کم است

استاد ادامه داد:
هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى می‌افتد؟ آن‌ها حتى حرف معمولى هم با هم نمی‌زنند و فقط در گوش هم نجوا می‌کنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می‌شود.
سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بی‌نیاز می‌شوند و فقط به یکدیگر نگاه می‌کنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین قلب‌هاى آن‌ها باقى نمانده باشد.